De schaamte voorbij

Een spoedoproep van mevrouw. Meneer ligt in het ziekenhuis en ze wil alles regelen voor de uitvaart.  Er is voldoende saldo, een goed pensioen, een uitvaartverzekering en er zijn erfgenamen.

De erfgenamen, de kinderen, zijn pas sinds kort bekend met de onderbewindstelling van het vermogen van de ouders. Door ziekte ontstonden de schulden en de schaamte weerhield hen dit te vertellen aan hun volwassen kinderen met gezinnen. Inmiddels schuldenvrij, zijn ze er niet gezonder op geworden.

Mevrouw is al jarenlang gebonden aan haar stoel en bed. Fijne buren en vele malen zorgverlening per dag, van wassen tot boodschappen en koken, zijn onmisbaar.

Meneer ruimt in huis de papieren op. Op verzoek van mevrouw mag ik alle kastjes even in, op zoek naar een document.

Wanneer ik het document niet in het nachtkastje kan vinden, mag ik alle kasten en lades openen, op zoek naar het document. Ik vind het, na het doorspitten van een stapel post van 2004 tot en met nu. Verstopt in dressoirs, ladenkastjes, salontafel, nachtkastjes en kledingkasten.

Mevrouw is blij, ook met het weerzien van fotoboeken, ansichtkaarten en andere persoonlijke post van 15 jaar terug. De rest gaat in 3 propvolle vuilniszakken mee naar kantoor. Voor de vernietiger.

En of ik een rekening wil sturen voor deze klus. De anderhalf uur post opruimen, herinneringen delen, over kinderen en kleinkinderen hebben geen prijs. Maar bewijzen maar weer, wat een bewindvoerder bijdraagt. Deskundigheid, vertrouwen en rust. Als professional zorg je hiervoor, en voor een schaterlach over een grappige foto en herinnering.

Natuurlijk is onderbewindstelling van het vermogen pas nodig, wanneer je zelf iets niet meer kunt. Tijdelijk of langdurig. Maar kijk eens om je heen: Al die glazenwassers, tuinmannen, thuisbezorgers, belastingadviseurs. Of andere hulp, die je inschakelt, omdat je ergens niet voor geleerd hebt of er niet zo goed in bent?

Beschermingsbewind, daar hoef je je niet voor te schamen.